کانون هنر زندگی آرام

شاید فکر کنیم زمانه ای که در آن زندگی میکنیم بهترین جزء از تاریخ بشر است و دیگر در اوج فرهنگ هستیم و مباحثی مثل برده داری بخشی افسانه وار از تاریخ شده است.
اما جالب استکه بدانید دنیا و بالاخص در کشورهای غربی نتنها برده داری را لغو نشده بلکه برده داری را به تجارتی پرسود تبدیل شده است.
به گفته سازمان ملل متحد، نقل و انتقال افراد از کشورشان به مکانی دیگر برخلاف میل آنها برای خدمت یا کار اجباری حداقل 5/2 میلیون قربانی قاچاق انسان در سراسر جهان را در برمیگیرد.
 79 درصد قربانیان تجارت قاچاق انسان در گروه برده داری زنان و کودکان زیر سن قانونی مورد سوء استفاده جنسی قرار می¬گیرند. زنان و دخترانی که از تنها محیط آشنای خود ربوده شده اند، به اجبار به آن سوی مرزها برده شده¬اند و در سرزمینی غریب در احاطه غریبه¬هایی فاسد و ظالم قرار گرفته اند که به زبانی بیگانه سخن می‌گویند و آنها را به فحشا و روسپیگری مجبور میکنند؛ اگرچه برخی نیز به عنوان پرستار کودک، خدمتکار، آشپز یا کارگر کارخانه به کارهای خانگی گمارده می‌شوند.
15 درصد قربانیان قاچاق انسان اغلب مردانی هستند که به شرایط کاری سخت مجبور شده اند.
اگرچه در حال حاضر برده های سراسر جهان همچون گذشته ضرب و شتم نمی‌شوند، در غل و زنجیر نیستند، یا مثل بردگان امریکایی، افریقایی ـ که بین سال‌های 1619 تا 1865 بیش از دو قرن رنج کشیدند ـ به عنوان اموال فروخته نمیشوند، سالانه حدود 32 میلیارد دلار9 در یک صنعت زیرزمینی طبقه¬بندی شده به صورت نوعی از برده داری ـ یعنی قاچاق انسان، سود حاصل می¬شود. بسیاری از منابع سودی بسیار بیشتر از تخمین سازمان ملل متحد (32 میلیارد دلار) را تخمین زده¬اند.بیشترین تجمع قربانیان کار اجباری در جنوب شرقی و مرکزی اروپا یعنی 2/4 میلیون نفر از هر هزار نفر در اروپا و پس از آن چهار نفر از هزار نفر در افریقا متمرکز است. برده‌داری در کشورهای توسعه یافته و اتحادیه اروپا در کمترین میزان خود یعنی از هر هزار نفر یک و نیم نفر است. متوسط جهانی در هر هزار نفر سه نفر به کار مجبور میشوند.
بسیار تعجب‌آور اینکه بسیاری از این بردگان کودکان زیر هجده سال هستند و اکثر آنان دختران زیر سن قانونی و کم سن و سالی هستند که به فحشا و هرزه‌گری گمارده میشوند. مابقی کودکان به اجبار در بیگاری خانه ها کار می‌کنند؛ در حالی که پسران جوان دوازده سال به بالا اغلب به خدمت گرفته و به سربازان کودک تبدیل می-شوند. اکثر 56 درصد (8/11 میلیون نفر) کارگران اجباری در کشورشان باقی می‌مانند. برای مثال، هند به عنوان کشوری شناخته شده است که بسیاری از شهروندان فقیر خود را به کار اجباری گمارده است. با وجود این، از 44 درصد (1/9 میلیون نفر) که آن سوی مرزها به کار اجباری تحمیل شده¬اند، اکثریت قریب به اتفاق زنان و کودکانی هستند که گروه‌های جرائم سازمان یافته آنها را برای تجارت پرسود قاچاق جنسی می‌فروشند.
خاطر نشان میکنم که سلطه طلبی کشور های ظالمی همچون آمریکا بر عراق و لیبی و افغانستان و... یا تصرف ظالمانه فلسطین و ظلم به مردم یمن همان برده داری به شیوه مدرن است.